Aya Seyahat

Kaston, gözlerini açtığında yerde sırtüstü yatıyordu ve yüzüne bir şeyler bulaşmıştı. Elini yüzüne götürdüğünde bunun kan olduğunu fark etti. Ayağa kalktı ve olanları hatırlamaya başladı. Kalktı, sonra hatırlamaya başladı... Saat on kırk altıda... Çevresine bakındığında, saatin de kırılmış, parçalarının yerlere saçılmış olduğunu fark etti. Demek silah ateşlenmişti!... Bir süre daha hareketsiz olarak öylece kaldıktan sonra ağır ağır dışarı çıktı. Hiçbir şey göremiyordu, her taraf simsiyah bir dumanla kaplanmıştı. Solunda yanan bir ağaç fark etti, bu onu yeniden güçsüzleştirmişti. Bir anda kulübenin önüne yığılıvermişti. Evlerde, işyerlerinde kısaca her yerde kırılmadık bir tek cam bile kalmamıştı. Silahın ateşlenmesinden saatler sonra bile, insanların kulakları hiçbir şey duymuyordu...