Bozkırdaki Bahçe

kanaat kitabıydı toprağı yalaması kindar yılanların bıldır yemişler sofra beziydi ya bu emzikli sene çağlardı kımıl kımıl beşiklerde şefkat pınarı bağrın beton yuvalarda ciğerleri çatlayan çocuğa süt anne sürüsüne bereket cesaret emzirdiğin canlar dadandıkça zamanın dişlek kurdu ağa düştü avluda sıradağ dizisi gibi körpe kuzuların elma kurusu kokulu koynundan bir dağa düştü göğe doğru bak kapıkıran Çarşıcuma ayazlarında harman yeri yorgan düşlerini sımsıkı sarın unutmanın kadim kükreyişi enseni tırnaklayacak ismi kazılmışsa çam gövdelerine bir ulu çınarın