Francis Bacon; Duyumsamanın Mantığı

Bedenin ressamı Bacon, acı çeken tüm et parçalarının, dağılmış suratların, başların, kellelerin, organsız bedenlerin ressamı. Evet, o da İrlandalı, tıpkı bedenlerin tuhaf haraketlerinin bütün bir kataloğunu çıkarmış olan Beckett gibi. (Deleuzeün şu İrlandalıları...) Beckettin Kişileriyle Baconın Figürleri arasındaki ortak tablo, aynı İrlanda: Yuvarlak, tecrit eden, kişisizleştirici... Küplerin, paralelyüzlerin içinde tecrit edilmiş figürler hep bir delikten, bir yarıktan akıp gitmeye meyilliler Baconda: kaçıp kurtulmak... ya da tuhaf bir atletizm aracılığıyla konturları esnetmek: temsili olandan, figüratif, illüstratif, naratif olandan sıyrılmak: görünmez kuvvetleri resmetmek. Ressamın beyaz bir yüzey karşısında olduğunu düşünmek hatadır, diyor Deleuze. Et tenin ölmüş olanı değildir, tüm acıları taşımış ve yaşayan tenin tüm renklerini üzerine almıştır. Tüm o çırpınmalı acılar ve kırılganlık, ama aynı zamanda rengin ve cambazlığın çekici icadı. Bacon, hayvanlara acıyın demez, daha ziyade, acı çeken tüm insanlar birer et parçasıdır, der. Gilles Deleuze