Geniş Zamanlar

"İtiraf etmek istediğin başka yalanların da var mı?" diye sordu Ahmet. Sesimin titremesine engel olmaya çalışarak, "Ben sana hiç yalan söylemedim," dedim. "Ablanın ablan, yeğeninin yeğenin, evinin de asıl evin olmadığını şimdi öğreniyorum ve sen bana, `sana yalan söylemedim,` diyebiliyorsun." "Orası benim evimdi, ben orada büyüdüm," dedim. Sesim zar zor duyuluyordu. İçimde giderek büyüyen bir canavar vardı. Canımı acıtan canavar, sanki birden göğsümden fırlayıp pat diye kucağıma düşecekti. Öyle derdi o, yani ablam, "Yalan giderek büyüyen bir canavara dönüşür, dallanır budaklanır içinden taşar... Sakın yalan söyleme."