Kelimelerim Düştü Geceye

Düşünceler uzayın boşluğuna Beklentiler çöpe gitti Ne geri ödemeli sevdalarım Ne ödemesiz vefalarım Dağıttım ufku çizgisi bir yana Sonsuzluğu diğer yana Ellerimde yıldızlar, Gözlerimde Işıklar Yetti bana. Hangi seçimi yaparsanız yapın, içinizdeki çocuk kendi hayatını yaşar. Kendi dünyasında var olur ve orada geçirir çocukluk, gençlik ve olgunluk yıllarını. Görmek istemez dünyanın gerçeklerini ya da gerçek addedilen yalanlarını. O sadece içinizde kalmak ister. Öyle ki; ne kırmızı pabuçları ne de dünyanın çevresinde dönen etekleri olur. Sadece ruhu vardır. Bir de düşleri. Bu çocuk bir kibrit yaktı karanlığın içinde. Kocaman gözleriyle gökyüzü sandığı ruhuma gülümsedi. Tek tek yıldız kondurdu sonra, aynı gökyüzüne. Süzülüp giden Samanyolu bir de. Bir düş gördü zaman içinde. Bunu hiç unutma sakın dedi bir ses düşünde, parmağıyla çizerken harfleri ince bileklerine. Bu işareti, hiç unutma dedi yineleyerek sözlerini ve öperken alnımdan gülümsedi, en güzel renkleriyle... Kalbinin üzerine dokunan aynı parmağın ucu ile devam etti ses; Artık mühürlendin sen! Hangi yüzyılda açılsa da gözlerin, kalbin artık yalnızca beni görecek. Benim kalbimde seni. Bu düş hali hiç bitmedi.