Tutkun

Tutkun, "Korkunun ecele faydası yok" inancıyla canilere karşı çevresini gür sesiyle uyarmak istiyordu. Ağzında dili şişmiş, ses telleri kurumuş, gırtlağı alınmış gibiydi. Sesinin düşmüş olmasına bağırarak isyanını ifadelendirmesine engel oluyordu. Karşı gelişini zaptedilemez çırpınışlarıyla göstermeye çalıştı. Kollarından kavrayanlara arbedeye girişti. Savaşımını gücünün tüketinceye dek sürdürdü.