Geçmişin Parmak İzleri

Sanki hayatta kalmakla ölmek arasında askıda kalmışsın da kimse ipi çekmeye cesaret edemiyor. Bir fotoğraf karesinde unutulmuş gibi… Gözlerden düşmüş bir mektup gibi… Birinin unuttuğu değil, hiç kimsenin hatırlamadığı gibi. Elbette maviye şiir yazmak kolaydı. Zor olan ise böyle bir hayatın içindeyken şiirler yazıp, makasın en kör kısmıyla kesilip atılan umutlarınızla ve nereye el atsam en keskin tarafıyla ruhumu parçalayan hayal kırıklıkları ile küllerinden yeniden doğmaktı