Hayalhanemde Y'üzgün

Proust'un, "Sanatın yüzde onu ilhamsa, yüzde doksanı çalışmadır" sözünü doğrularcasına, çalışa çalışa, yaza yaza buldu kendi «hayâlhanesini». Çok şey var hayâlhanesinde. Aşk ve tutku var elbette ama bir o kadar da sosyal patlamalar var. Ve kitaba adını veren hayal evinin yanında bir kelime daha var, enigmatik, esrarengiz ve tuhaf : Çilekeş dervişler gibi gün saydığından mı "yüz-gün" dedi? Şairlerin ortak haleti ruhiyesi olan melankoliye kapıldığından mı "y-üzgün" dedi? Yoksa hayallerinin gemisinde yüzdüğünden mi "yüzgün" dedi? Kitabı kapattığınızda, hayâlhanesinden çıkma bir sürü hüzünlü metafor dolanacak beyninizde: "Muhabbetine vurgun yemiş sevdası", "müebbet takside böldüğü cümleleri", "bembeyaz bir körlükle örttüğü pencereleri", "zamandan hızlı akmış çocukluğu" uzun süre yanıbaşınızda kalacaklar.